Özel hayat kavramı tarihe karışıyor

BEĞENDİM

ABONE OL

News

ABD ve Avrupa’da şirketler kullanıcı ve müşteri bilgilerini paylaşanlara yıllık 9 bin dolara kadar nakit vaadinde bulunuyor. Kullanıcıların hayatlarının hemen her aşamasını takip edilir hale getirmesi gerekiyor. ‘Özel hayat’ kavramı tarihe karışıyor
Mağaza kartları, sosyal medya, internet servis sağlayıcıları, mobil telefon operatörleri ve mobil uygulamalar gibi hizmetlerin ortak noktası nedir? Doğru, bu hizmetlerin tamamı kullanıcı veya müşterilerle ilgili bilgi topluyor. Dünya çapında gerçekleşen bu bilgi toplama operasyonu çoğunlukla kullanıcının bilgisi ve rızası dışında yapılıyor. Bilgileri toplayan şirketler kullanıcılardan elde edilen kişisel verileri sadece daha iyi hizmet için topladıklarını ileri sürseler de gerçeğin çok daha farklı olduğu görülüyor. Yapılan araştırmalara göre sadece ABD’de başta alışveriş merkezleri ve sigorta şirketleri olmak üzere büyük kuruluşlar kişisel veriler için her yıl aracı kuruluşlara 2 milyar dolar para ödüyor. Kişisel bilgilere ulaşan şirketler bu veriler yardımıyla rastgele reklam yapmak yerine tamamen kişiye özel reklam ve hizmetler üretip büyük avantaj yakalıyor.

Adil bilgi paylaşımı

Bu sistemde tamamen boş çeken taraf ise sistemi bilgileriyle ayakta tutan müşteriler oluyor. Bu duruma son vermek isteyen ABD’li ve Avrupalı bir dizi girişimci kolları sıvadı.
Adil bilgi paylaşımı adı altında çalışan bu şirketler kullanıcı veya müşterilerle karşılıklı olarak anlaşarak ücret karşılığı verilerini satın almaya başladı. Bunun için imzalanan bir sözleşmeyle kullanıcının gelir seviyesi , konum bilgisi, cinsiyet, yaş, meslek, sağlık durumu başta olmak üzere karakteristik özelliklere kadar pek çok verisi takibe alınıyor.
Sağlık ve konum bilgisi olmak üzere pek çok veri ise giderek popüler hale gelen giyilebilir ürünler yardımıyla yapılıyor. Akıllı saatler, sağlık bilezikleri gibi vücut fonksiyonlarını ölçen çok sayıda ürün bu tür ve rilerin şirketlere aktarılması için aracılık ediyor.

Yasalarda açık var

Eğer kullanıcıların sundukları bilgiler, verileri talep eden şirket veya markalar açısından cazip görülürse ödenen fiyatlar hızla yükselebiliyor. Örneğin kalabalık şehir merkezlerinde yaşayan evli ve çocuklu ebeveynler tüketim malları satan şirketler için altın değerinde görülürken bekar ve yüksek kazanç listesindekiler pahalı markaların mumla aradığı müşterilerin başında geliyor. Bu aşamadan sonra verileri toplayan şirketler istenen bilgileri kullanıcılardan olabildiğince detaylı bir şekilde toplayıp en kısa sürede alıcılara ulaştırmak için harekete geçiyor. Verilen bilgilerin detayına göre kullanıcıların yılda 2 bin ile 9 bin dolar arasında para kazanabileceği belirtiliyor. Şirketler, verilerin satışı aşamasında isim bilgisini aktarmadıkları için pek çok ülkede geçerli olan anayasal sınırlamaları da kolayca aşıyor.
(Mahmut Sancak/ Habertürk)